“Pierrot İçin Bir Yer”: Bir Kız Kardeşin ve Otizmli Kardeşinin Mücadelesi

“DÜNYA”NIN GÖRÜŞÜ – NEDEN OLMASIN

İş yerindeki düşüşü nedeniyle azarlanan, Parisli bir avukatlık firmasında çalışan Pierrot'nun kahramanı, patronuna otistik bir ağabeyi olduğunu ve ona bakmak zorunda olduğunu itiraf eder. Üstü aniden anlayışla karşılar ama aynı zamanda daha önce söylemediği için de sinirlenir; sonuçta bir zorba değil, diye sorar. "Peki ya o bir Yağmur Adam tipi mi?" diye devam eder. Barry Levinson'ın Dustin Hoffman'ın başrolünde oynadığı (1988) filmi, onu savunmak için, otistik sendrom hakkında uzun zamandır elimizdeki tek mitolojik seti sunmuştur ve artık geniş bir bakış açısına sahip olduğunu anlıyoruz.

Eski sosyal, kimliksel veya psikolojik kategoriler çeşitli varyasyonlar ve melezleşmelerle ortaya çıkarken, kurgular onları anında yakalamaya çalışıyor. Otizm de bir istisna değil; özellikle Artus'un (2024) Un p'tit truc en plus adlı eserinin sürpriz zaferi buna örnektir.

Boşanmış ve bunalmış bir avukat olan Camille (Marie Gillain), kardeşi Pierrot'u (Grégory Gadebois) haplarla boğuşan özel evinden çıkarmaya ve ona yeni bir yer bulana kadar onu dairesine kabul etmeye karar verir. Durum sürüncemede kalır. Genç kızı yorulmaya başlarken, eski kocası (Vincent Elbaz) endişelenmeye başlar. Sadık (ve fazlasıyla mükemmel) bir arkadaşı (Patrick Mille), ona deniz kıyısındaki Opal Sahili'nde (Pas-de-Calais) tarlalarında otistik bireyler çalıştıran bir çiftlikten bahseder. Biz de bir deneyelim.

Bu makalenin %59,02'si okunmayı bekliyor. Geri kalanı abonelere ayrılmıştır.